W dniu 5 maja 2025 roku w Montpellier miało miejsce historyczne i głęboko symboliczne wydarzenie – po ośmiu wiekach siostry i bracia związani z duchowością błogosławionego Gwidona z Montpellier mogli spotkać się w pierwszym oratorium założonym przez niego – miejscu, gdzie wszystko się zaczęło. Tego samego dnia została odprawiona uroczysta Msza Święta pod przewodnictwem arcybiskupa Norberta Turini na historycznej wyspie Maguelone, kolebce duchowości i charyzmatu Ducha Świętego, tak bliskiego duchaczkom i duchaczom.
Centralnym momentem tego dnia było także uroczyste poświęcenie tablicy pamiątkowej, upamiętniającej przemianowanie ośrodka pomocy „La Halte Solidarité” na „Halte Solidarité Bienheureux Gui de Montpellier”, w uznaniu dla życia i dzieła Błogosławionego (†1208), który swoje życie poświęcił ubogim i chorym.
W wydarzeniu wzięli udział przedstawiciele władz świeckich i kościelnych – prefekt Hérault François-Xavier Lauch, burmistrz Montpellier Michaël Delafosse, a także liczni przedstawiciele wspólnot zakonnych, stowarzyszeń charytatywnych i osoby w trudnej sytuacji życiowej, dla których to miejsce od lat jest wsparciem.
Szczególną rolę odegrały Siostry Kanoniczki Ducha Świętego – członkinie Zgromadzenia Ducha Świętego – które przybyły z Polski, Hiszpanii, Francji oraz krajów afrykańskich. Obecność sióstr z tak różnych części świata podkreśliła międzynarodowy charakter duchowości zapoczątkowanej przez bł. Gwidona oraz siłę jego charyzmatu, który przekracza granice czasu i przestrzeni.
Po uroczystościach w Montpellier siostry udały się na pielgrzymkę do Lourdes, gdzie przez kilka dni przebywały w gościnnym Domu Polskim „Bellevue”. Tam mogły wziąć udział w codziennych procesjach, modlitwach przy Grocie Objawień oraz doświadczać wspólnoty z pielgrzymami z całego świata. Czas spędzony w Lourdes był również okazją do odpoczynku– siostry odwiedziły Pireneje i udały się na wycieczkę do Grot Betharram.
To wyjątkowe spotkanie – zarówno w Montpellier, jak i w Lourdes – pozostanie w sercach uczestniczek jako znak jedności, duchowego dziedzictwa i żywej obecności Ducha Świętego, który nieustannie prowadzi wspólnoty służby i miłości.
